Άρθρο του Βαγγέλη Μπούτα, μέλος της Κ.Ε του κόμματος
Σήμερα υπάρχουν σημαντικές προϋποθέσεις ώστε χιλιάδες εργαζόμενοι, αγρότες και άλλοι βιοπαλαιστές να βγάλουν συμπεράσματα που θα γίνουν οδηγός ψήφου αλλά και δράσης, γιατί αυτά τα δύο πρέπει να πηγαίνουν μαζί. Δεν είναι τυχαίο ότι αναγνωρίζεται πλέον από ευρύτερα στρώματα η στάση του Κόμματός μας
απέναντι στο κύμα αυταπατών που καλλιέργησε η «πρώτη φορά αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ είχε το θάρρος να πάει κόντρα στο ρεύμα, να αποκαλύψει στο λαό την αλήθεια, ότι δηλαδή έρχεται ένα ακόμα μνημόνιο, όπως κι έγινε.
Επίσης, σήμερα, είναι χιλιάδες οι λαϊκοί άνθρωποι που αναγνωρίζουν την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ περί αποκατάστασης των απωλειών. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λένε: «Μας βάζουν 2 στη μια τσέπη και μας παίρνουν 10 από την άλλη». Είναι και αυτό μια πείρα που επίσης βοηθάει να γίνεται πιο εύκολα κατανοητό ότι μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού έχει συγκεκριμένη αποστολή, που δεν χωράει «παραφωνίες».
Μια τέτοια κυβέρνηση με όλους τους κρίκους της αναλαμβάνει να υλοποιεί έναν και μόνο σχεδιασμό: Την υπηρέτηση των «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων, που είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος από την ΕΕ μέχρι και τον τελευταίο δήμο.
Ασφαλώς όσο πηγαίνουμε προς την κάλπη το τοπίο θα θολώνει από την κοκορομαχία και τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που θα στήνονται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τις υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις με παλιά, σκουριασμένα υλικά.
Τέτοιο παράδειγμα είναι η διαχωριστική γραμμή «πρόοδος – συντήρηση», ή το δήθεν μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά. Πρόκειται για διαχωριστικές γραμμές που βολεύουν και τους δύο πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, και τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Τον ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει να χτυπήσει στο θυμικό ενός κόσμου με αριστερές καταβολές για να του υφαρπάξει την ψήφο, τη ΝΔ για να συνεχίσει και να εντείνει τη βρώμικη δουλειά που κάνει χρόνια τώρα, να παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως περίπου κομμουνιστική δύναμη και να αποπροσανατολίζει πλήρως έναν κόσμο με πιο συντηρητικά αντανακλαστικά.
Η πραγματικότητα λέει ότι υπάρχει ένας κόσμος, που, απογοητευμένος από τη διαχρονικά εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική τόσο των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ όσο και αυτών του ΣΥΡΙΖΑ, ωθείται από το σύστημα στην αγκαλιά της εγκληματικής φασιστικής Χρυσής Αυγής, που δημαγωγικά μιλάει για «ΕΕ των εθνών» και «εθνική παραγωγή», ενώ αποδέχεται την ΚΑΠ και στηρίζει με κάθε τρόπο τη βελτίωση της θέσης του ελληνικού κεφαλαίου στην ΕΕ.
Η ίδια η ζωή δείχνει ότι πραγματικό μέτωπο στην ακροδεξιά και τον φασισμό μπορεί να αποτελέσει μόνο η μεγάλη ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Για να γκρεμιστεί η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή απ’ την τρίτη θέση. Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα συμφέροντα που γεννούν και τρέφουν τον φασισμό.
Η ίδια η ζωή απέδειξε ποιος έλεγε την αλήθεια και ποιος έλεγε ψέματα. Αποδείχτηκε ότι η ΕΕ ήταν, είναι και θα είναι ένωση των μονοπωλίων και γι’ αυτόν το λόγο εχθρός των λαών. Χρεοκόπησαν όλα τα παραμύθια κάτω από το βάρος της ίδιας της αμείλικτης πραγματικότητας, των βάρβαρων μέτρων, της επέλασης στους μισθούς και τις συντάξεις, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για να γίνει φθηνότερη η εργατική δύναμη.
Είναι μεγάλο ψέμα το ότι οι αγρότες δήθεν «περνάνε καλά γιατί παίρνουν επιδοτήσεις». Μόνο στα χαρτιά τις παίρνουν. Το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο καθώς στον τομέα των γεωργικών εφοδίων και μέσων κουμάντο κάνουν ελάχιστες εταιρείες σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι πολυεθνικές όσο θέλουνε πουλάνε με αποτέλεσμα οι εισροές που μας είναι απαραίτητες για να καλλιεργήσουμε να είναι πανάκριβες.
Με βάση αυτά τα οξυμένα προβλήματα και τις αιτίες τους πρέπει να διαμορφώνεται το κριτήριο ψήφου και για την Περιφερειακή – Τοπική Διοίκηση, όπου τα λεγόμενα αναπτυξιακά οράματα όλων, πλην ΚΚΕ, είναι κοινά. Γιατί πλέον είναι ολοφάνερο ότι κεντρικό κράτος, θεσμοί του στην Τοπική Διοίκηση και ευρωενωσιακοί μηχανισμοί υλοποιούν την πολιτική που έχει συναποφασιστεί στην ΕΕ για την εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων.
Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, την οποία έχει αποδεχτεί και η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας, που έπιασε στασίδι στο «αναπτυξιακό» συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μεταφράζεται σε έλλειψη υπηρεσιών, έργων για τις λαϊκές ανάγκες και προσωπικού, σε ακόμα μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα και φορολόγηση του λαού, σε τεράστιες ελλείψεις έργων και υποδομών στους τομείς της αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, του περιβάλλοντος, που θέτουν σε κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές και τις λαϊκές περιουσίες, όπως επίσης και σε ελλείψεις σε σχολεία, παιδικούς σταθμούς, σπουδαστικές εστίες, νοσηλευτικά ιδρύματα, προνοιακές δομές.
Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει στα μάτια τον κόσμο της βιοπάλης. Κράτησε σωστή στάση στην κρίσιμη στιγμή. Δεν δέχτηκε να βάλει νερό στο κρασί του, όπως το καλούσαν τότε πολλοί να κάνει.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό της αγροτιάς, όπως κάνει πάντα με συνέπεια. Διέθεσε τις δυνάμεις του για τη στήριξη των αγροτικών αγώνων. Η ενίσχυσή του είναι η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει ελπίδα.
Επομένως, αυτό που πρέπει να απασχολεί το λαό είναι πώς θα οργανωθεί μια μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση σε αυτούς τους σχεδιασμούς, με ισχυρό ΚΚΕ παντού. Με περισσότερους ευρωβουλευτές, με ισχυρότερη παρουσία στα Περιφερειακά Συμβούλια και με πρωτιά της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε δήμους, με χαρακτηριστικό το φωτεινό παράδειγμα της Πάτρας αλλά και των άλλων δήμων με κομμουνιστή δήμαρχο, που πραγματικά ανέδειξαν και πάλεψαν μια σειρά από μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που έχουν την αιτία τους στο ποιος κάνει κουμάντο στην οικονομία.
Κράτα λοιπόν γερά, σημάδεψε σωστά. Γιατί τον ίδιο αντίπαλο σημαδεύουμε σε όλες τις κάλπες.
Αυτή τη φοράς δεν συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, τον δικό τους δρόμο. Αφήνουμε πίσω τα ψεύτικα διλλήματα, τις κάλπικες διαφορές.
Εμείς κάνουμε την διαφορά!
Προχωράμε, με την ορμή που μας δίνει η ιστορία, με την δύναμη μας, με το δίκιο μας, την καρδία μας, με το ΚΚΕ.
