Πρόταση – παρέμβαση της διευθύντριας του 2ου ΕΠΑΛ Λάρισας Ευαγγελίας Ψαρρού
Εξαιτίας όσων ζούμε από τις αρχές του 2020, και μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση με τον κορωναϊό που ταλαιπωρεί την παγκόσμια κοινότητα, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί παιδεύονται και θα συνεχίσουν να παιδεύονται, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, με την τηλεκπαίδευση.
Τώρα όμως που όλοι έχουμε την εμπειρία των Διαδικτυακών μαθημάτων, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτά δεν αφορούν ούτε τους μαθητές των Δημοτικών, ούτε των Γυμνασίων, ούτε βέβαια και των Λυκείων, για να μην αναφερθώ στα ΕΠΑΛ, όπου εκεί κι αν έχουμε το θέατρο του παραλόγου, με μαθητές διαφόρων ειδικοτήτων αντί να μπαίνουν στα Εργαστήρια, να κάνουν διαδικτυακά τα …εργαστηριακά τους μαθήματα, ή στο γεγονός ότι ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών συμμετέχουν σε αυτά με το κινητό τους τηλέφωνο (τους λόγους που αυτό συμβαίνει ας τους ψάξουν οι ειδικοί της Ελληνικής πραγματικότητας σήμερα).
Με λίγα λόγια με την τηλεκπαίδευση, όπως γίνεται τώρα το μόνο που πετυχαίνουμε είναι απλά να υπάρχει μια επαφή των μαθητών με το σχολείο και τίποτα παραπάνω.
Επομένως τί πρέπει να γίνει;
Κατ’ αρχάς εκείνο που πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε είναι ότι η ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ διδασκαλία είναι αναντικατάστατη!
Για να ξεκινήσει η δια ζώσης διδασκαλία θα πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία. Στην κατάσταση όμως που βρισκόμαστε σήμερα, δηλαδή με τον κορωναϊό να «αλωνίζει», και το ακόμη χειρότερο, να μην έχει γίνει καμία ουσιαστική ενέργεια (πέρα από τις μάσκες, τα αντισηπτικά και τα ανοιχτά παράθυρα…) για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, είναι αδιανόητο να έχουμε ανοιχτά σχολεία με μαθητές και εκπαιδευτικούς να συνωστίζονται μέσα στις αίθουσες, όπως συμβαίνει κάθε φορά που παίρνουν από το Υπουργείο την απόφαση να ανοίξουν, εν μέσω κορωναϊού, τα σχολεία.
Μια λύση υπάρχει. Να ανοίξουν τα σχολεία, αλλά τα μαθήματα να γίνονται ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ.
Αφού το Υπουργείο δεν έχει προχωρήσει σε επιπλέον προσλήψεις εκπαιδευτικών για να υπάρχει μικρότερος αριθμός μαθητών ανά αίθουσα, ώστε να μην επικρατεί συνωστισμός, η μόνη λύση είναι να παρακολουθούν οι μισοί μαθητές τη μία ημέρα τα μαθήματα, και οι άλλοι μισοί την επόμενη ημέρα.
Μπορεί να μη παρακολουθούν καθημερινά όλοι οι μαθητές τα μαθήματα, αλλά με αυτό τον τρόπο και η εκπαιδευτική διαδικασία θα προχωράει κανονικά και όλα θα έχουν νόημα. Με λίγα λόγια θα γίνεται δουλειά, και δεν θα φαίνεται ότι γίνεται.
Χίλιες φορές εκ περιτροπής μαθήματα, με τους μισούς μαθητές παρόντες στις αίθουσες, παρά καθημερινά διαδικτυακά ή καθημερινά δια ζώσης (με φόβο και συνωστισμό) με όλους τους μαθητές.
