ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Αναστασοπούλου, εκπαιδευτικός – συγγραφέας
Τον τελευταίο καιρό και εν όψει των επικείμενων εκλογών, που παρά την προσπάθεια του πρωθυπουργού να πείσει ότι δεν προβλέπονται σύντομα, η συμπεριφορά του ίδιου αλλά και των στελεχών του επιβεβαιώνουν το λαϊκόν «άλλα λέει η θεια μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου», κακοποιούνται απο τους κάθε λογής πολιτευτές τ’ αυτιά μας, τα μάτια μας και οι αισθήσεις μας, γενικώς.
Καθημερινά, πληθαίνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι σελίδες ανθρώπων που δηλώνουν «Υποψήφιοι Πολιτικοί» (sic) και μας καλούν να γίνουμε ακόλουθοί τους, σαν να είναι αυτοί τα γκισέμια* κι εμείς το κοπάδι.
Ας αρχίσουμε από τα βασικά: την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
Πολιτικός/η/ό: «ὅτι ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον, καὶ ὁ ἄπολις διὰ φύσιν καὶ οὐ διὰ τύχην ἤτοι φαῦλός ἐστιν, ἢ κρείττων ἢ ἄνθρωπος·» Αριστοτέλης, Πολιτικά
Ο «Υποψήφιος Πολιτικός» παραδέχεται ότι μέχρι τώρα, αφού δηλώνει «υποψήφιος» δηλαδή κάποιος «που αποσκοπεί ή πρόκειται να γίνει ή να κάνει κάτι», είναι «άπολις» και άρα «είναι ή αχρείος ή ανώτερος από τους κοινούς ανθρώπους» σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Αυτός λοιπόν ο «αχρείος ή ανώτερος από τους κοινούς ανθρώπους»περιμένει από την ψήφο ημών των κοινών ανθρώπων να τον κάνουμε «πολιτικόν ζώον»!
Πάμε παρακάτω:
«πολιτευτής ο [politeftís] Ο7 θηλ. πολιτεύτρια [politéftria] Ο27 : αυτός που συμμετέχει με ενεργό τρόπο στην πολιτική ζωή επιδιώκοντας πολιτική σταδιοδρομία και ιδίως την εκλογή του ως αιρετού άρχοντα.»
Οι επίδοξοι «αιρετοί άρχοντες» υιοθέτησαν το «Υποψήφιος Πολιτικός» και όχι το σωστό που είναι το «πολιτευτής», διότι ο όρος «πολιτευτής», έχει φορτιστεί με μια αρνητική σημασία κι ενέχει το σημαινόμενο του αποτυχημένου , καθώς χρησιμοποιόταν από κατ’ εξακολούθηση υποψήφιους που όμως ποτέ δεν εκλέγονταν (ξου ξου στα όρη, στα βουνά).
Όσο να ‘ναι έπαιξαν κι ένα ρόλο εκείνοι οι στίχοι του πάλαι ποτέ «καλού» Σαββόπουλου:
«Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύειςεκεί που με χειροκροτάς χωρίς να το πιστεύειςπαίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμααπ’ το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα».
«Στη φοιτητριούλα που σ’ έχει ερωτευτείθα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή» γι αυτό μη κακοποιείς την γλώσσα και την αισθητική μας. Δεν φταίνε οι λέξεις! Φταίει που «ότι σε γλιτώνει και σου δίνει την αιτίαείναι που χρειάζεται και η γραφειοκρατία» και «τώρα κοκορεύεσαι επάνω στον εξώστηκαι μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη.»
* Γκισέμι (το): Τραγί ή κριάρι μουνουχισμένο και μεγαλόσωμο, οδηγός του κοπαδιού που φέρνει το μεγαλύτερο κουδούνι.
