Στην εκδήλωση, που πραγματοποίησε στη Λάρισα ο ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, για την επέτειο των 100 χρόνων προσφοράς του Ινστιτούτου Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών, παρευρέθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ –Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη. Στο χαιρετισμό που απηύθυνε, επισήμανε τα εξής:
«Είναι μία εξαιρετικά σημαντική εκδήλωση, από την οποία γινόμαστε “πλουσιότεροι”. Με το Ινστιτούτο είχαμε μια πορεία, και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γνωρίζω πολύ καλά την προσπάθεια και το έργο που έχει καταβληθεί, όπως και συνολικά για τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, που ήταν ένα μεγάλο οραματικό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ. Από το 2009 ακόμη είχε προαναγγελθεί και το 2011 έγινε η συγχώνευση τεσσάρων μεγάλων Φορέων – Οργανισμών που αποτέλεσαν την προμετωπίδα για τον τομέα της έρευνας, της εκπαίδευσης και της ποιότητας.
Σαν σήμερα, 27 Μαρτίου 2012, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο κατατέθηκε ένα Νομοσχέδιο για τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, που είχε πολύ συγκεκριμένους ορίζοντες και πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ένα Νομοσχέδιο, το οποίο αναγκάστηκε να πάρει πίσω ο Κώστας Σκανδαλίδης, γιατί η Ν.Δ. τότε, μέλος της συγκυβέρνησης, είχε πει ότι “εγώ δεν το ψηφίζω”.
Από τότε, λοιπόν, για τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, εκτός από αποσπασματικά μέτρα που είχαν ληφθεί πολλές φορές, δεν υπήρξε μια συνολική νομοθεσία που να μπορέσει να επιλύσει σοβαρότατα ζητήματα. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα, ψηφίστηκε στη Βουλή, ένα Νομοσχέδιο που, δυστυχώς, συγκέντρωσε τα πυρά από τους ίδιους τους εργαζόμενους στον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, από πάρα πολλούς φορείς, με αιτιάσεις και για έλλειψη διαβούλευσης. Πρόκειται για έναν Νόμο – ευχολόγιο, με πλήθος εξουσιοδοτικών διατάξεων, που παραπέμπουν στο μέλλον την επίλυση προβλημάτων.
Το Ινστιτούτο και ο ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, έχουν βαρύ χρέος απέναντι στον αγροτικό κόσμο, στον κόσμο της έρευνας, αλλά και στον καταναλωτή, σε ό,τι αφορά τα νέα προτάγματα . Χθες ακούσαμε τους νέους αγρότες να δηλώνουν ότι χρειάζονται πολύ καλύτερη κατάρτιση σε αυτό που καλλιεργούν και παράγουν. Ακούσαμε την αγωνία των ανθρώπων της υπαίθρου για τις ποικιλίες τις οποίες καλλιεργούν, για την εξωστρέφεια και πως μπορούν να την κερδίσουν στο παγκόσμιο σύστημα. Είμαστε υποχρεωμένοι, όλοι μαζί, με συμπράξεις και συνέργειες, να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στα πράγματα.
Απαιτείται εθνικός σχεδιασμός, για την ποιότητα, την εκπαίδευση και την έρευνα .
Εύχομαι, λοιπόν, περισσότερες συμπράξεις στο μέλλον, δίνοντας τη δυνατότητα σε ανθρώπους της επιστήμης, αλλά και στους καλλιεργητές, να απελευθερώσουν όλη τη δημιουργική δύναμή τους.»
