ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΕΚΤΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Μαχητική απάντηση στην πολιτική που φέρνει τη σύγχρονη σκλαβιά, που μετατρέπει σε συντρίμμια τις ζωές των πολλών για να εξασφαλίζονται τα κέρδη των λίγων, έστειλε η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.

«Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα. Να αντισταθούμε τώρα. Κάτω τα χέρια από το 8ωρο» έγραφε το κεντρικό πανό του Εργατικού Κέντρου, δίνοντας το στίγμα της απεργιακής συγκέντρωσης  και της πορείας που ακολούθησε στη συνέχεια. Από πίσω ακολουθούσαν τα πανό εργατικών σωματείων, Φοιτητικών Συλλόγων και της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Λάρισας.

Το δικό τους αγωνιστικό «παρών» έδωσαν πλημμυροπαθείς της πόλης, συγκροτημένοι στα πανό τους,  απαιτώντας μέτρα στήριξης και αποκατάστασης, σημειώνοντας ότι δεν είναι κόστος οι ανθρώπινες ζωές.

Οι διαδηλωτές κατά τη διάρκεια της πορείας «έφραξαν» τις εισόδους της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Λαρισαίων χρησιμοποιώντας σακιά με άμμο,  θέλοντας να αναδείξουν τις  ευθύνες τους.

Στη συγκέντρωση έγιναν χαιρετισμοί από τον Ρίζο Μαρούδα, πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και τον Γιώργο Γκόγκα, μέλος του ΔΣ του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Φώτης Παπανικολάου,  αναπληρωτής γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.

Παραβρέθηκαν οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Τάσος Τσιαπλές για την Περιφέρεια Θεσσαλίας, Πέτρος Κρίκης, για τον Δήμο Λαρισαίων,  Μαρία Κωστή, για το Δήμο Τεμπών.

Δίνουμε αγώνα για να μείνουμε στον τόπο μας

Στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, αλλά και στις προσπάθειες οργάνωσης του αγώνα, αναφέρθηκε ο Ρίζος Μαρούδας.  «Δεν διεκδικούμε απλά αποζημιώσεις στο 100% , αλλά  δίνουμε αγώνα για να μείνουμε στον τόπο μας, να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε ξανά», τόνισε χαρακτηριστικά.  Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις συσκέψεις που είναι σε εξέλιξη αυτές τις μέρες, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «με τον αγώνα μας και την πείρα μας μπορούμε να διεκδικήσουμε τις πραγματικές ανάγκες που έχουμε και πρέπει σήμερα. Φτάνει πια, δεν θα δεχθούμε ως κανονικότητα να καιγόμαστε το καλοκαίρι, να πνιγόμαστε το φθινόπωρο, να εγκλωβιζόμαστε με το πρώτο χιόνι, να θεωρούνται οι ζωές αναλώσιμες και κόστος. Η οργή και η αγανάκτηση να γίνει αγώνας».

Μας θέλουν καμένους το καλοκαίρι, πνιγμένους τον χειμώνα και σκλάβους στη δουλειά!

Ο  Φώτης Παπανικολάου, δίνοντας το στίγμα της απεργιακής συγκέντρωσης αλλά και των πολύμορφων δράσεων που είναι σε εξέλιξη όλες αυτές τις μέρες, τόνισε ότι «το νήμα που ενώνει το αντεργατικό νομοσχέδιο με τις συνέπειες από τις πλημμύρες που επηρεάζει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, έχει όνομα και λέγεται καπιταλιστική βαρβαρότητα».

Μιλώντας για τις καταστροφές και τη στάση κυβέρνησης και τοπικών αρχών, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Δεν είναι γενικά η αδιαφορία, η αστοχία, η ανοργανωσιά, αλλά η επιλεκτική ανικανότητα όλων αυτών! Δεν φταίνε τα “ακραία” καιρικά φαινόμενα, που ο δήμος και η Περιφέρεια δεν είχαν μια σειρά από εργαλεία, μηχανήματα, αλλά και το αναγκαίο προσωπικό, που δεν πάρθηκαν έγκαιρα στοιχειώδη μέτρα όπως ο καθαρισμός ρεμάτων και φρεατίων, που δεν υπήρχαν σχέδια για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, με κατάλληλη εκπαίδευση του πληθυσμού, ύπαρξη προσωπικού έκτακτης ανάγκης, που δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής προστασίας και θωράκισης της Θεσσαλίας.

Δεν φταίει η κλιματική αλλαγή που σε κανένα χώρο δουλειάς δεν διασφαλίζεται σχέδιο έκτακτης ανάγκης, κάτι που το είδαμε και στον σεισμό στην περιοχή μας το 2021! Γι’ αυτό δεν ήρθε καν το περίφημο 112 (φύγετε και πάτε όπου βρείτε), δεν είχαν καμία ενημέρωση, καμία προετοιμασία και εκκένωσαν τους χώρους μόνο όταν άρχισε να μπαίνει το νερό και εκατοντάδες εργαζόμενοι εγκλωβίστηκαν στους τόπους εργασίας μακριά από τις οικογένειές τους. Κι επιπλέον να εκβιάζονται να προσέλθουν “εθελοντικά” στις δουλειές τους, περνώντας με μπουλντόζες και τρακτέρ μέσα από τα πλημμυρισμένα νερά, όπως συνέβη με επιχειρήσεις, τους υγειονομικούς του ΓΝΛ κ.ά.

Και τι μας απάντησε σε όλα αυτά η δημοτική αρχή στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τρίτης 19 Σεπτέμβρη που το Εργατικό Κέντρο μαζί με τις Επιτροπές Πλημμυροπαθών πραγματοποιήσαμε παράσταση διαμαρτυρίας; Για μία ολόκληρη ώρα νομίζαμε ότι ζούμε σε άλλη πόλη, αφού η δημοτική αρχή έκανε όχι μόνο ό,τι μπορούσε αλλά μοίρασε και τα πάντα στις γειτονιές με τους πλημμυροπαθείς, ξεκινώντας από ΜΑΠ, συσσίτια, εργαλεία και πολλά πολλά ακόμα. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική και καταγράφεται με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο όλες αυτές τις μέρες. Καταγράφηκε και στο ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο από τη φωνή των εργαζομένων, τη φωνή του λαού της πόλης μας που μέσα από τα χείλη συναδέλφισσας ειπώθηκε ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ!!!

Απαιτούμε:

  • Αποζημιώσεις στο 100%.
  • Αποκατάσταση των ζημιών.
  • Μέτρα για την υγεία και την περίθαλψη του λαού.
  • Απομάκρυνση όλων των υλικών και μπάζων με ευθύνη Περιφέρειας και δήμων.
  • Οργανωμένη μέριμνα για όσους έχασαν το σπίτι τους.
  • Μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.
  • Αντιπλημμυρικά έργα για να μην πνιγούν ξανά.

Για όλα αυτά η δημοτική αρχή δεν είπε κουβέντα και πώς να πει άλλωστε. Είναι συνένοχοι και το γνωρίζουν και οι ίδιοι πολύ καλά. Αυτή η πολιτική επιλογή που δεν υπολογίζει τις ανθρώπινες ζωές και δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, στήριξαν και στηρίζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ.ά.) είναι που γεννά τα Τέμπη, τη Δαδιά, τη Θεσσαλία, τους δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους στους χώρους δουλειάς, τη φτώχεια και την ακρίβεια που κατατρώει τις ζωές μας».

Αναφερόμενος στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «είναι πρόοδος και εξέλιξη η εργασία 13 ώρες τη μέρα, 150 χρόνια περίπου μετά την καθιέρωση του 8ώρου; Είναι πρόοδος ο εργαζόμενος να δίνει 5 επιπλέον ώρες από τη ζωή του στα αφεντικά; 5 επιπλέον ώρες από την ξεκούρασή του; Από την ψυχαγωγία του; Από την ενασχόληση με την οικογένεια του; Είναι συναινετική και με ελεύθερη βούληση η “επιλογή” της 13ωρης εργασίας από τον εργαζόμενο όταν ο μισθός του τελειώνει το πρώτο 10ήμερο κάθε μήνα; Δεν αποδεχόμαστε ως κανονικότητα να ζούμε για να δουλεύουμε και να πεθαίνουμε δουλεύοντας. Είναι γελασμένοι όλοι τους αν νομίζουν έτσι στα μουλωχτά πως θα μας φέρουν έναν εργασιακό μεσαίωνα. Εμείς επιλέγουμε τις ζωές μας και όχι τα κέρδη τους. Κλιμακώνουμε την δράση μας πολύμορφα, όλοι οι συνάδελφοι θα παλέψουμε για τις ζωές μας, για τα δικαιώματά μας. Το έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε στα σκοτάδια που ζούμε να έχουμε φως την αλληλεγγύη και την οργάνωσή μας!».

Πληροφορίες – φωτο: 902.gr

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ