Δράση στο ΓΕΛ Τυρνάβου για την Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών

Το Γενικό Λύκειο Τυρνάβου στις 26/11/2025 άνοιξε τις πόρτες του σε μια δράση που δεν ήταν απλώς ενημερωτική. Ήταν μια κραυγή. Μια κοινή υπόσχεση ότι η βία κατά των γυναικών δεν χωράει στη ζωή μας, στις τάξεις μας, στις σχέσεις μας, πουθενά.

Οι μαθήτριες Ζένια Δόκου, Βασιλεία Τσιγγέλη και Αικατερίνη Παντελίδη απήγγειλαν ποιήματα που έφεραν στο φως όσα συχνά μένουν στη σκιά. Ιστορίες που πονάνε. Φόβους που δεν λέγονται. Σιωπές που τσακίζουν. Η συγκίνηση στην αίθουσα ήταν εμφανής.

Στη συνέχεια, ο μαθητής της Α’ Τάξης, Γιώργης Τζιαφέττας παρουσίασε ένα σύντομο αλλά δυνατό δοκίμιο με τίτλο «25η Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας κατά των Γυναικών». Με λόγο άμεσο και ειλικρινή, θύμισε ότι η βία δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε. Είναι και η επίθεση που κρύβεται σε ένα σχόλιο, σε μια χειρονομία, σε μια οικονομική εξάρτηση, σε μια ψηφιακή απειλή. Κάλεσε τα αγόρια να μη μένουν θεατές και τα κορίτσια να θυμούνται τη δύναμη της αυτοεκτίμησης. Τόνισε ότι η μάχη αυτή αφορά όλους και ότι η ανθρώπινη στάση ξεκινά από το να ακούμε, να στεκόμαστε δίπλα, να μιλάμε.

Η δράση ολοκληρώθηκε με ένα καλλιτεχνικό μήνυμα από τους μαθητές της Α’ τάξης, Κακαδιάρη Ανδρέα και Καρασούλα Άννα

Το σχολείο δεσμεύεται να συνεχίσει τέτοιες πρωτοβουλίες. Γιατί το θέμα δεν αφορά μια μέρα, αλλά μια βαθιά ανάγκη να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Να θυμόμαστε ότι κάθε γυναίκα που πληγώθηκε, κάθε κορίτσι που φοβήθηκε, κάθε φωνή που έσπασε από τον πόνο αξίζει μια κοινωνία που την ακούει, τη στηρίζει και δεν την αφήνει μόνη.

Η σημερινή δράση ήταν κάτι περισσότερο από μια εκδήλωση. Ήταν μια στιγμή αλήθειας. Μια στιγμή που οι μαθητές άφησαν την καρδιά τους να μιλήσει, άγγιξαν ιστορίες που καίνε και ύψωσαν λόγια που μπορούν να αλλάξουν δρόμους. Η συγκίνηση που γέμισε την αίθουσα έδειξε ότι η ευαισθησία δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Μια δύναμη που όταν μοιράζεται, γίνεται ασπίδα.

Το σχολείο μας θέλει να είναι ένας τόπος όπου κανείς δεν φοβάται να ζητήσει βοήθεια και κανείς δεν μένει στη σιωπή. Ένας τόπος όπου η αγκαλιά δεν είναι τυπικότητα, αλλά ανάγκη. Όπου τα παιδιά μαθαίνουν να βλέπουν πίσω από τις λέξεις, πίσω από το χαμόγελο, πίσω από όσα κρύβονται και πονάνε.

Ας κρατήσουμε τη σημερινή μέρα ως μια υπόσχεση. Ότι θα συνεχίσουμε να μιλάμε, να ακούμε, να παλεύουμε. Ότι θα μεγαλώνουμε παιδιά που δεν δέχονται τη βία ως κάτι συνηθισμένο, αλλά ως κάτι που πρέπει να σταματήσει.

Για όλες όσες πληγώθηκαν. Για όλες όσες σώπασαν. Και για όλες όσες δεν πρέπει ποτέ να ζήσουν τον ίδιο φόβο.

Υπεύθυνες εκπαιδευτικοί : Πατσή Κωνσταντινιά και Φακή Ευαγγελία.

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.