Η παρέμβαση του δημάρχου Τυρνάβου Στ. Τσικριτσή στη Γ.Σ. της ΕΔΕΥΑ στην Αθήνα
Την αναγκαιότητα εφαρμογής μίας άλλης πολιτικής που θα θεωρεί και θα αντιμετωπίζει το νερό σαν φυσικό αγαθό και όχι σαν εμπόρευμα τόνισε σήμερα από το βήμα της γενικής συνέλευσης τη ΕΔΕΥΑ ο δήμαρχος Τυρνάβου Στέλιος Τσικριτσής καυτηριάζοντας την κυβερνητική πολιτική που αρνείται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των ΔΕΥΑ κι κυρίως την οικονομική τους ασφυξία που στη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων οφείλεται στην τεράστια αύξηση του λειτουργικού τους κόστους λόγω των υπέρογκων αυξήσεων στην τιμή του ρεύματος.
Αναλυτικά στην ομιλία του ο δήμαρχος ανέφερε:
K. υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
κ. πρόεδρε των εργαζομένων, επειδή σε άκουσα έχετε όλο το δίκιο με το μέρος σας, αλλά όπως το έχουμε ξαναπεί, «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» ήταν γουέστερν, δεν είναι το καλό, το κακό και το άσχημο υπουργείο, πίσω απ’ αυτά και πίσω από κάθε επιλογή υπάρχει μία κυβέρνηση, η οποία ακολουθεί πολιτικές και το σύστημα και το πλαίσιο που ζούμε και εργαζόμαστε είναι συγκεκριμένο και άρα πρέπει να δούμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός.
Η σημερινή Γενική Συνέλευση πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία, την ώρα που συζητιέται και ψηφίζεται ο κρατικός προϋπολογισμός. Ένας προϋπολογισμός που, για ακόμη μία χρονιά, επιβεβαιώνει τη συστηματική υποχρηματοδότηση των δήμων, την υποστελέχωσή τους, ενισχύει τους «κόφτες» στη χρηματοδότηση κρίσιμων τομέων της καθημερινότητας, οδηγώντας σε ασφυξία και στην ιδιωτικοποίηση, τη στιγμή που μεταφέρει νέα βάρη στους Δήμους και τελικά στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.
Ακούσαμε στην εισαγωγική τοποθέτηση του Προέδρου της ΕΔΕΥΑ τον απολογισμό, όμως, από τη σκοπιά τη δική μας, το βασικό ζήτημα δεν είναι μόνο πώς διαχειριζόμαστε τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά ποια κατεύθυνση υπηρετούμε.
Γιατί η πραγματικότητα είναι μία: όσοι κινούνται στην ίδια ρότα, στον ίδιο τρόπο σκέψης παραμένουν εγκλωβισμένοι, είτε με τις αναγκαστικές, είτε με τις συναινετικές, είτε σε συγχωνευμένες, είτε σε ΔΕΥΑ όπως είναι σήμερα, το ερώτημα είναι, πως αντιμετωπίζουμε το νερό. Και δυστυχώς, αυτό το αγαθό αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό δικαίωμα.
Η συζήτηση για «ανάκτηση κόστους», για διαχειριστική επάρκεια με όρους αγοράς, για τιμολογιακές πολιτικές που φορτώνουν ενεργειακό και επενδυτικό κόστος στα λαϊκά νοικοκυριά, δεν είναι ουδέτερη. Είναι αποτέλεσμα στρατηγικών επιλογών της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που ανοίγουν τον δρόμο στην επιχειρηματική λειτουργία του νερού.
Διαφωνούμε ριζικά με αυτή την κατεύθυνση.
Είμαστε αντίθετοι τόσο στις αναγκαστικές όσο και στις λεγόμενες «εθελούσιες» συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ. Το ενεργειακό κόστος, οι προτάσεις για την επιδότηση που ακούγονται, ούτε πρέπει να συνδέονται με συγχωνεύσεις, ούτε να μετατρέπονται σε εργαλείο αναδιάρθρωσης με επιχειρηματικά κριτήρια.
Είμαστε αντίθετοι στη μεταφορά αρμοδιοτήτων σε Ανώνυμες Εταιρείες, σε σχήματα ανά λεκάνη απορροής, σε ρυθμιστικά και εποπτικά πλαίσια που προσομοιάζουν σε αγορές ενέργειας και όχι σε δημόσια υπηρεσία κοινής ωφέλειας.
Στη Θεσσαλία που μετράει τις πληγές της, βιώνουμε εδώ και δεκαετίες τις συνέπειες μιας πολιτικής που το αντιμετωπίζει όχι ως κοινωνικό δικαίωμα, αλλά ως πεδίο κερδοφορίας. Οι πλημμύρες στη Θεσσαλία το 2020 και το 2023 σάρωσαν ολόκληρες περιοχές.
Και αν ακούμε συνεχώς για «φυσικά φαινόμενα», εμείς θα επιμένουμε για όσα δεν έγιναν και άφησαν τον τόπο μας ανοχύρωτο, και όσα θα πρέπει να γίνουν και δεν γίνονται.
Χρόνια ολόκληρα ακούμε για έργα που χρειάζονται: φράγματα, ταμιευτήρες, δίκτυα απορροής, έργα συγκράτησης και εμπλουτισμού των υδροφορέων. Έργα που θα μπορούσαν να μειώσουν τις καταστροφές από πλημμύρες και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν το χρόνιο υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας. Όμως αυτά τα έργα είτε μένουν στα χαρτιά είτε προχωρούν με ρυθμούς χελώνας. Γιατί; Γιατί κρίνονται «μη βιώσιμα» από την άποψη της κερδοφορίας.
Γιατί δεν αποφέρουν άμεσο κέρδος σε εργολάβους και επενδυτές.
Κι έτσι, τη μια χρονιά πνιγόμαστε, την άλλη διψάμε. Από τη μια οι αγρότες δεν βρίσκουν νερό να ποτίσουν, αναγκάζονται να αντλούν από γεωτρήσεις σε τεράστια βάθη, καταστρέφοντας τον υδροφόρο ορίζοντα και αυξάνοντας το κόστος. Από την άλλη, μια νεροποντή αρκεί για να πλημμυρίσει ολόκληρος ο κάμπος, με ανυπολόγιστες ζημιές. Είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι λείπει ο ενιαίος, επιστημονικά τεκμηριωμένος σχεδιασμός που θα αξιοποιήσει το νερό ως πηγή ζωής και όχι ως εμπόρευμα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχονται πάνω στη λάσπη στην κυριολεξία τα λεγόμενα «σχέδια ανασυγκρότησης».
Σχέδια που παρουσιάζονται με βαρύγδουπες εκφράσεις όπως «πράσινη μετάβαση» και «ανθεκτικότητα», αλλά στην πράξη έχουν στόχο να ανοίξουν νέα πεδία επενδύσεων και κερδών για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Όπως ακριβώς έγινε και με τις ΑΠΕ, όπως έγινε και με τα απορρίμματα, τώρα και με το νερό. Ακριβώς αυτά υπηρετεί η δημιουργία του ΟΔΥΘ ΑΕ.
Και μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, με νύχια και με δόντια δίνουμε καθημερινή μάχη, για να αντισταθούμε στην πολιτική που θέλει αυξήσεις στα τιμολόγια, μετακύλιση τους κόστους στους πολίτες. Στους πολίτες που πληρώνουν για το νερό, που ακριβοπληρώνουν το ρεύμα, που πληρώνουν τέλη, φόρους, νέες μορφές όπως το Τέλος Τοπικής Ανάπτυξης (ΤΤΑ). Το λαό μας που πληρώνει για υγεία, για παιδεία, που στενάζει από την ακρίβεια και τα χαμηλά μεροκάματα. Τους αγρότες που ξεκληρίζονται και θα πρέπει να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας.
Κλείνοντας, να πω πως, ενώ μέχρι τώρα κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί από την κυβέρνηση για την στήριξη των ΔΕΥΑ, όπου χαρακτηριστικά η ΔΕΥΑ Τυρνάβου, που το 2021 είχε οφειλές προς τη ΔΕΗ 70 χιλ. ευρώ περίπου, οι οφειλές έχουν φτάσει σήμερα σε ένα ποσό κοντά στα 3 εκ. ευρώ, προσπαθούμε να παρέχουμε ποιοτικό και φθηνό νερό στους δημότες.
Η τιμή για μια κατανάλωση μέχρι 70 κυβ. είναι 0,41 ευρώ, από τις χαμηλότερες πανελλαδικά, οι λογαριασμοί δεν επιβαρύνονται με πάγια χρέωση και επιπλέον δεν ισχύει το τέλος του 80% του άρθρου 25 του ν. 1069/1980.
Η ΔΕΥΑ Τυρνάβου, εκτός από το χρέος προς τη ΔΕΗ δεν έχει άλλες εκκρεμότητες και οφειλές, ούτε δανειακές, ούτε προς το δημόσιο και προς τρίτους.
Και συνεχίζει, παρά το σημερινό σφιχτό νομικό πλαίσιο που βάζει πολύ μεγάλα εμπόδια, να εξαντλεί όλα τα περιθώρια που υπάρχουν προκειμένου να παρέχει περισσότερες ελαφρύνσεις, με ενίσχυση της πολιτικής του διακανονισμού και διευκόλυνση με όλα τα μέσα των λαϊκών οικογενειών. Με απαλλαγές στους πληγέντες κτηνοτρόφους, τους σεισμόπληκτους και για όλους δυνατότητα ρυθμίσεων έως 100 δόσεις.
Ζητάμε και από αυτό το βήμα.
– Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, άμεση μείωση των τιμολογίων και κατάργηση της ανταποδοτικότητας.
– Κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού.
– Να μην συγχωνευθούν οι ΔΕΥΑ.
– Άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και την χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
– Να δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση, η οποία θα καλύπτει την οικονομική επιβάρυνση των ΔΕΥΑ από τη αύξηση του ενεργειακού τους κόστους, από τον Σεπτέμβριο του 2021 έως σήμερα. Να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής και να ενταχθούν οι Δ.Ε.Υ.Α. στους δικαιούχους μειωμένου ΕΤΜΕΑΡ, για να αντιμετωπισθεί από τις Δ.Ε.Υ.Α. η αύξηση της τιμής του ρεύματος. Να μην πληρώσει ο λαός τις αυξήσεις αυτές.
– Την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής των Οδηγιών της Ε.Ε. για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
– Την αποκλειστικά κρατική ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων, η οποία θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τη διασφάλιση της επάρκειας, τον εμπλουτισμό και την αξιοποίηση σε επίπεδο υδατικού διαμερίσματος.
– Τη χρηματοδότηση με ευθύνη του κράτους για την κατασκευή όλων των απαιτούμενων έργων ύδρευσης- άρδευσης-αποχέτευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας και την άμεση υλοποίησή τους.
Από το βήμα αυτό σας καλώ μετά τη συνέλευση να πάμε στο Σύνταγμα, εκεί που είναι σε εξέλιξη η απεργιακή συγκέντρωση και η παράσταση στη Βουλή ενάντια στον προϋπολογισμό.
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.
























