Σύμφωνα με τα αμερικανικά διπλωματικά τηλεγραφήματα που δημοσιεύτηκαν στο WikiLeaks, ο ανταγωνισμός μεταξύ της Μέρκελ και του Σαρκοζί, αλλά και άλλων ευρωπαίων ηγετών, διευκολύνει τους αμερικανούς διπλωμάτες στο να τους χειραγωγούν ευκολότερα. 1. Μέρκελ: Ήταν Νοέμβρης του 2007 όταν… ο αμερικανός πρόεδρος, Μπους, κάλεσε την Μέρκελ στο ράντσο του, στο Crawford, του Τέξας. Μόνο σε λίγους και εκλεκτούς ηγέτες είχε γίνει αυτή η τιμή. Ακόμα και ο σύζυγος της Μέρκελ, Joachim Sauer, που σπάνια συνοδεύει τη σύζυγό του στα ταξίδια της στο εξωτερικό, τη συνόδευσε σε αυτό της το ταξίδι. Έτσι η Μέρκελ, ο σύζυγός της και το ζεύγος Μπους, όλοι χαμογελούσαν κάτω από τον ήλιο του Τέξας.
Πριν όμως από αυτή την επίσκεψη, οι αμερικανοί διπλωμάτες είχαν, με ψυχρό τρόπο, κάνει ανάλυση κόστους-όφελους της επίσκεψης: «Η Μέρκελ συναγωνίζεται τον πιο δυναμικό Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί στη διεθνή σκηνή» αναφέρει ένα τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στο Βερολίνο. «Η επίσκεψη του Σαρκοζί πριν μερικές ημέρες στην Ουάσινγκτον και η ομιλία του στο Κονγκρέσο δεν πέρασε απαρατήρητη από την Μέρκελ. Μια επίσκεψη στο ράντσο του αμερικανού προέδρου έδωσε την ευκαιρία στη γερμανίδα καγκελάριο να παρουσιάσει τον εαυτό της ως πιο σημαντική πολιτικός στην Ευρώπη».
Σύμφωνα με το τηλεγράφημα θα μπορούσε έτσι να ζητηθεί αντάλλαγμα από την Μέρκελ για κάποια σημαντικά θέματα, όπως είναι η συμμετοχή της Γερμανίας στο Αφγανιστάν.
-Η ήπειρος, που τόσο πολύ θέλει να θεωρείται βασικός και πιο σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ, δεν λαμβάνεται πλέον σοβαρά υπόψη από εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Οι ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζονται σαν πολιτικοί νάνοι, αν μη τι άλλο επειδή επιτρέπουν στους εαυτούς τους να χειραγωγούνται τόσο εύκολα και να τους βάζουν τον ένα απέναντι στον άλλο.
2. Σαρκοζί: Ο Σακοζί –από την άλλη- θεωρείται ιδιαίτερα επιρρεπής στην επιρροή. Ένα τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι, πριν την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Σαρκοζί στην Ουάσινγκτον, το 2007, αναφέρει τα εξής: «Σαρκοζί, ο αμερικανός, είναι ένα γνωστό επίθετο που χρησιμοποιείται για το γάλλο πρόεδρο… Οι ΗΠΑ ήταν η μόνη χώρα που ο Σαρκοζί ανέφερε στην ομιλία για τα επινίκια». Όταν ο Ομπάμα, υποψήφιος πρόεδρος τότε, επισκέφτηκε το Παρίσι τον Ιούλιο του 2008, ο Σαρκοζί, «άλλαξε γρήγορα το πρόγραμμά του ώστε να παραβρεθεί σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Ομπάμα, ελπίζοντας σε τακτική και καλή επαφή με τον πρόεδρο Ομπάμα».
3. Gordon Brown: Ίδια συναισθήματα εκφράζονται από την αμερικανική πρεσβεία στη Μ. Βρετανία, για τον Gordon Brown, ο οποίος δεν επιθυμεί να χαρακτηρίζεται το «σκυλάκι του Μπους», όπως ο Tony Blair, αλλά «θέλει και χρειάζεται ισχυρές σχέσεις με τις ΗΠΑ». O δε David Cameron είναι πολιτικά περιορισμένος και του λείπει η ουσία.
–Φαίνεται ότι όλοι θέλουν κάτι από την Αμερική, με αποτέλεσμα η Αμερική να τους αντιμετωπίζει όλους υποτιμητικά.
4. Θαπατέρο: Ο Θαπατέρο δέχτηκε να στείλει επιπλέον στρατιώτες στο Αφγανιστάν και συμφώνησε να δεχτεί η χώρα του πέντε κρατούμενους από το Γκουαντάναμο, με αντάλλαγμα να παρακολουθήσει ο Ομπάμα την σύνοδο κορυφής ΗΠΑ-ΕΕ στη χώρα του.
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα: λίγο πριν τη συνάντηση κορυφής και ενώ οι ευρωπαίοι ηγέτες μάλωναν για το ποιος θα καθίσει κοντά στον Ομπάμα κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο Ομπάμα ακύρωσε ξαφνικά τη συμμετοχή του στο δείπνο, μιλώντας για γεμάτο πρόγραμμα. Δυστυχώς, μπορεί κάποιος να συμπεριφερθεί με αυτό τον τρόπο στους ευρωπαίους.
Τα οικονομικά προβλήματα και η κρίση στην ΕΕ, απλά ενδυνάμωσε τον αμερικανικό σκεπτικισμό. Η ασυντόνιστη απάντηση των Ευρωπαίων στην κρίση, απέδειξε για άλλη μια φορά αυτό που πιστεύουν οι Αμερικανοί: η Ευρώπη δεν έχει αρχηγό.
Περισσότερα: Spiegel on line
