ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιώργος Λαδόπουλος Πρόεδρος ΤΟΕΒ Πηνειού, δημοτικός σύμβουλος δήμου Κιλελέρ
Με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα νερού, ενός φυσικού αγαθού με τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις, θα θέλαμε να εκφράσουμε μερικές σκέψεις και προτάσεις οι οποίες είμαστε βέβαιοι πως εκπροσωπούν ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους για τη βιωσιμότητα και την αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής μας.
Βρισκόμαστε σε μια φάση που οι επίσημοι φορείς στόχευσης στην επίλυση του τεράστιου υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας, για μια ακόμα φορά ομφαλοσκοπούν χωρίς να μπορούν να δώσουν απαντήσεις και λύσεις σε βασικά ζητήματα. Είναι ξανά προφανής η αδυναμία στρατηγικού σχεδιασμού και προώθησης συγκεκριμένων λύσεων η οποία σε συνδυασμό με την ανευθυνότητα των τοπικών φορέων (Περιφερειακή Ένωση Δήμων) προσδίδουν διαστάσεις ωρολογιακής βόμβας στο υδρολογικό ζήτημα της Θεσσαλίας.
Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας η επιστολή των πέντε επιστημόνων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, προς τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων του ΥΠΕΚΑ κ. Αν. Ανδρεαδάκη, από την οποία προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η παρατεταμένη ομφαλοσκόπηση από την πλευρά της πολιτείας όχι μόνο δεν δίνει λύσεις στα άμεσα προβλήματα των κατοίκων της περιοχής, αλλά αντιθέτως οδηγεί σε τέλμα όσα βήματα έγιναν μέχρι σήμερα. Αναδεικνύει επίσης το τεράστιο θέμα της περιορισμένης αποτελεσματικότητας των διαδικασιών διαβούλευσης, όταν αυτές υπακούουν στις λογικές των κυβερνώντων. Το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων είναι ότι χορτάσαμε κουβέντες, μελέτες και σχέδια, τα οποία αγοράζουν μόνο πολιτικό χρόνο (και μερικές φορές καλοπληρωμένο) αλλά διψάσαμε από νερό… Το μόνο μετρήσιμο μέγεθος που προέκυψε από τις συνεχείς μελέτες, είναι το κόστος της χρήσης του νερού στον κάμπο, το οποίο υπολογίζεται σε 0,338 € το κυβικό, δηλαδή 180 € το στρέμμα για μια μέση κατανάλωση, νούμερο προφανώς απαγορευτικό για τα δεδομένα της περιοχής μας. Ποτέ, κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά και με αμεσότητα για τα αναγκαία έργα στη Θεσσαλία.
Αντ’ αυτού είχαμε μέτρα και έργα που παρέμειναν ημιτελή ή ατελή. Οι χρηματοδοτήσεις του προγράμματος «Αλ. Μπαλτατζής» από τα 28 εκατ. ευρώ «ξέπεσαν» μόλις στα 2,5 εκατ. με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πια ακόμα και η επάρκεια του πόσιμου νερού. Έργα ενταγμένα, μετρημένα, μελετημένα και υπογεγραμμένα, σαπίζουν, όπως:
– Ο Ταμιευτήρας της Γλαύκης (δήμος Κιλελέρ)
-Ο Ταμιευτήρας του Καστρίου (δήμος Αγιάς)
– Το φράγμα της Γυρτώνης αραχνιάζει για περίπου 2,5 χρόνια ενώ μπορούσε και τις αρδεύσεις να ενισχύσει και την Κάρλα να γεμίσει και τον υπόγειο υδροφορέα να εμπλουτίσει.
Πιο συγκεκριμένα για το θέμα της Κάρλας τα πράγματα είναι περίπου τραγικά: Η πάγια απαίτηση των κατοίκων της περιοχής για τη χρήση 135.000 στρεμμάτων έγινε με βάση τη μελέτη 90.000 στρέμματα για να φτάσουμε μετά από πολλές …εκπτώσεις στις 45.000 στρέμματα. Αυτό και μόνο συνιστά αποτυχία. Όμως την ίδια στιγμή, η Α’ φάση κινδυνεύει με απένταξη αφού από τα 24 εκατ. ευρώ του αρχικού προγράμματος δεν έχουν απορροφηθεί παρά μόνο περίπου 2 εκατ. ευρώ, ενώ η Β’ φάση που αφορά αρδεύσιμες εκτάσεις στο δήμο Κιλελέρ (Καλαμάκι) είναι ήδη στα αζήτητα. Η εμβαλωματική λογική της κυβέρνησης «έσπρωξε» τη χρηματοδότηση προς το πρόγραμμα «Μπαλτατζής» με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από τυχόν απεντάξεις έργων ακόμα και οι αρδεύσιμες εκτάσεις.
Τέλος υπάρχει και το μεγάλο όραμα του Αχελώου που στα δικά μου μάτια και στα μάτια πολλών ανθρώπων είναι ακόμα ζωντανό, παρά το γεγονός ότι για 2,5 χρόνια το μόνο που κάναμε ήταν να κρατήσουμε ζωντανό ότι έγινε μέχρι τώρα. Όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση μια για πάντα: Χωρίς τον Αχελώο δεν μπορεί να κλείσει το αρνητικό υδρολογικό ισοζύγιο του θεσσαλικού κάμπου.
ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ
Πριν από λίγες ημέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η επιστολή του δημάρχου Κιλελέρ και προέδρου της ΠΕΔ κ. Ρίζου Κομήτσα προς τους βουλευτές και τους δημάρχους της Θεσσαλίας, σχετικά με το θέμα του «Φορέα Υδάτων Θεσσαλίας» την ίδρυση του οποίου ο κ. Κομήτσας προτείνει. Πέρα του άκαιρου της πρότασης (φορέας άλλωστε υπάρχει!) είναι τραγικός ο τρόπος με τον οποίο ο δήμαρχος του μόνου αγροτικού δήμου της Θεσσαλίας και πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων προσεγγίζει το ζήτημα. Κατ’ αρχήν ζητά την άμεση διοργάνωση ημερίδας «άρον – άρον» τη στιγμή που όλοι μιλούν για ψυχραιμία και άνεση χρόνου. Αλήθεια, τι νόημα έχει να γίνουν τώρα ημερίδες, στη διάρκεια ουσιαστικά της προεκλογικής περιόδου και με την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ υπ’ ατμόν; Οι αποφάσεις που θα ληφθούν για το θέμα των νερών, θα δεσμεύσουν τη χώρα μας στην Ε.Ε. για τα επόμενα τουλάχιστον 6 χρόνια. Αυτό που πρέπει να προωθήσουμε τώρα είναι λογικές προτάσεις που να ανατρέπουν την υπάρχουσα κατάσταση κατά την οποία για 11 μήνες το νερό χάνεται στη θάλασσα και για τους δύο κρίσιμους μήνες της άρδευσης, ο κάμπος στεγνώνει. Τέτοιου είδους λογικές «άρον – άρον» λύσεων μας οδήγησαν στην κατάντια του να υδρεύουμε περιοχές με την υδροφόρα, όπως γίνεται σήμερα στο Αρμένιο!
Ο κ. Κομήτσας λοιπόν, απουσίαζε από την πρώτη σύσκεψη, αντί να είναι πρωταγωνιστής των διεκδικήσεων (θα ευχόμασταν να είχε διεκδικήσει την ουσιαστική συμμετοχή του στο φορέα Διαχείρισης Υδάτων της Θεσσαλίας με την ίδια θέρμη που διεκδίκησε την προεδρία του Φυσικού Αερίου). Αν ο δήμαρχος Κιλελέρ συμμετέχει στις διαδικασίες θα είχε ίσως μάθει κάτι περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο επιλύονται τα προβλήματα και δεν θα ζητούσε σήμερα και δεύτερη ημερίδα από το ΥΠΕΚΑ, την ώρα μάλιστα που η ηγεσία του σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν! Αρχικά ο κ. Κομήτσας έχανε τα επεισόδια, τώρα έχει χάσει όλο το σήριαλ…
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Ως ελάχιστη συνεισφορά στο δημόσιο διάλογο έχουμε να προτείνουμε μια συγκεκριμένη δομή διοίκησης για την κατάκτηση ενός ολοκληρωμένου μοντέλου συνολικής διαχείρισης που θα οδηγεί στη χρήσιμη και ωφέλιμη κατανάλωση του νερού. Σύμφωνα με το ολοκληρωμένο αυτό μοντέλο θα πρέπει να συσταθεί:
– Τριτοβάθμιο όργανο με τη μορφή Εθνικού Φορέα Διαχείρισης των Υδάτων, ως επίσημος σύμβουλος της πολιτείας και με την παράλληλη ευθύνη των διακρατικών υδρολογικών ζητημάτων
Δευτεροβάθμιο όργανο με τη μορφή διαχειριστικών επιτροπών ανά γεωλογική λεκάνη. Π.χ. Λεκάνη Πηνειού, Λεκάνη Αχελώου και με την ευθύνη προτάσεων για τη συμπλήρωση των όμορων περιοχών με τα τυχόν πλεονάσματα υδάτινων πόρων. Το όργανο θα λειτουργεί συμβουλευτικά προς τον εθνικό φορέα, στον οποίο επίσης θα εκλέγει αντιπροσώπους
Πρωτοβάθμιο όργανο με τη μορφή Οργανισμών Χρηστών, αντί για τη μέχρι τώρα λειτουργία των ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ και ΔΕΥΑ. Το όργανο θα λειτουργεί συμβουλευτικά προς τις διαχειριστικές επιτροπές στις οποίες θα εκλέγει αντιπροσώπους.
Τα μέλη του πρωτοβάθμιου οργάνου να εκλέγονται από τη βάση.
Ας πάψουν λοιπόν όσοι ερασιτεχνικά ασχολούνται με το θέμα (όπως για παράδειγμα ο δήμαρχος Κιλελέρ) να χρησιμοποιούν την καραμέλα της «ορθολογικής διαχείρισης». Στις μέρες μας κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά ούτε μια σταγόνα νερό, η οποία εξ’ άλλου κοστίζει πια χρυσάφι. Ας κοιτάξουν λοιπόν να μειώσουν το κόστος του νερού με έργα υποδομής και με σωστή διαχείριση, όσοι κατάντησαν παγκόσμιοι πρωταθλητές των αυξήσεων στην τιμή του νερού.
