O πολυβραβευμένος Πολωνός καλλιτέχνης χαρίζει άφθονη τροφή για σκέψη. Ο Pawel Kuczynski γεννήθηκε το 1976 στο Στσέτσιν (ή αλλιώς Στετίνο)της Πολωνίας. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου του Πόζναν, με ειδίκευση στην γραφιστική, και την τελευταία δεκαετία καταπιάνεται με την σατυρική εικονογράφηση. Και το κάνει με τεράστια επιτυχία…
Τα.. «βουβά» καυστικά, όσο και εύστοχα, σχέδια του Pawel δεν μπορούν παρά να σε κάνουν να σκεφτείς, ενώ το ιδιαίτερο του στυλ ζωγραφικής είναι πλέον αναγνωρίσιμο σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ως τώρα κερδίσει περισσότερα από εκατό βραβεία και διακρίσεις, και σήμερα μιλάει στο Lifo.gr.
Πώς ξεκίνησες να ζωγραφίζεις;
Κάποια στιγμή ένας φίλος μου μίλησε για έναν διαγωνισμό καρτούν εικονογράφησης. Έτσι, το 2004 ξεκίνησα την περιπέτεια μου. Ήταν μία νέα πρόκληση για μένα το να ζωγραφίζω για συγκεκριμένα θέματα, που απευθύνονταν σε ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οπότε δεν ήταν η σατυρική εικονογράφηση η πρώτη σου απόπειρα να δημιουργήσεις τέχνη.
Όχι, μετά τις σπουδές μου ήμουν λίγο ζωγράφος, λίγο γλύπτης, λίγο γραφίστας… Λίγο απ’ όλα! Έψαχνα τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσα να εκφραστώ, και τώρα νομίζω ότι τον έχω πια βρει..
Ποια είναι η κύρια έμπνευση σου γι’ αυτά τα καυστικά σχέδια;
Η πραγματικότητα είναι τόσο τρελή, διεστραμμένη και παράλογη που είναι αδύνατον να την συναγωνιστείς. Αυτή η πραγματικότητα μου δίνει έμπνευση με το παραπάνω. Απλά, προσπαθώ να ζωγραφίζω ό,τι παρατηρώ.
Θα περιέγραφες, δηλαδή, την δουλειά σου ως ένα είδος σχολίου πάνω σε ό,τι παρατηρείς γύρω σου;
Είμαι παρατηρητής, ναι. Παρατηρώ τους ανθρώπους και τις σχέσεις των ανθρώπων. Ζούμε όλοι μαζί σε αυτόν τον κόσμο τόσα μα τόσα πολλά χρόνια κι ακόμη κάνουμε τα ίδια λάθη: Πόλεμος, φτώχεια, πείνα, ρατσισμός, οικολογία, χρήμα. Μου αρέσει, λοιπόν, να ζωγραφίζω για όλα αυτά τα ζητήματα γιατί τα ζητήματα αυτά είναι τόσο ‘αθάνατα’ και διαχρονικά όσο και η ίδια η τέχνη.
Πώς ζωγραφίζεις; Τι υλικά χρησιμοποιείς;
Δουλεύω με υδροχρώματα και ξυλομπογιές πάνω σε χαρτί. Όλα τα σχέδια είναι φτιαγμένα στο χέρι. Υπολογιστή χρησιμοποιώ μονάχα για να σκανάρω κάτι. Και πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να ολοκληρώσεις μια τέτοια ζωγραφιά στο χέρι; Το να ψάχνω ιδέες για ένα καινούριο έργο δε σταματάει ποτέ. Το να ολοκληρώσω ζωγραφικά μία ιδέα μου παίρνει συνήθως δύο περίπου μέρες.
Άρα πρώτα έρχεται η ιδέα για ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο, και μετά ξεκινάει η ζωγραφική. Δεν γίνεται ποτέ το αντίστροφο. Να ξεκινήσεις δηλαδή να ζωγραφίζεις και στην πορεία να σου έρθει η συγκεκριμένη ιδέα;
Όχι, πρώτα στην αρχή πρέπει να υπάρχει ήδη μία ολοκληρωμένη ιδέα. Έπειτα αρχίζω να σχεδιάζω, και εφόσον προϋπάρχει η ιδέα η ζωγραφική γίνεται απόλαυση.
Υποθέτω ότι οι άνθρωποι σε ρωτούν συνεχώς τι ακριβώς εννοείς με εκείνο ή με το άλλο σχέδιο σου. Αλήθεια, ποιο είναι το πιο παράξενο σχόλιο που έχεις ακούσει ή διαβάσει για κάποιο έργο σου, ή για τη δουλειά σου γενικότερα;
Ω, δεν διαβάζω ποτέ πράγματα που γράφουν για την δουλειά μου. Σαν όλους τους καλλιτέχνες, έτσι κι εμένα δεν μου αρέσει και πολύ η κριτική. Παραείμαι ευαίσθητος σε άσχημα πράγματα που μπορεί να ειπωθούν για την δημιουργικότητα μου… 🙂 Το πιο παράξενο, όμως, που μου έχει συμβεί είναι το ότι κάποτε, σε μία ισπανόφωνη χώρα, κάποιος έκανε ένα λάθος στο όνομα μου με αποτέλεσμα να νομίζει ο κόσμος εκεί ότι είμαι γυναίκα! Ποιος ξέρει, ίσως γι’ αυτό τα έργα μου να ήταν και τόσο δημοφιλή εκεί…
Περισσότερα:lifo.gr
