ΓΡΑΦΕΙ Ο Παναγιώτης Γούλας επικεφαλής της παράταξης Πρωτοβουλία Αξιών δήμου Λαρισαίων
Σήμερα είναι ημέρα μνήμης , εορτάζουμε και τιμούμε τα 48 χρόνια της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973, κορυφαίας αντιδικτατορικής πράξης και ενέργειας , ενάντια στην δικτατορία.
Το Πολυτεχνείο, ανήκε στην ηγεσία του φοιτητικού κινήματος κατά της δικτατορίας και έχει μείνει στη μνήμη όλων ,ως η φωνή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η φωνή της εξέγερσης όλου του Ελληνικού λαού, η φωνή της Ελεύθερης Ελλάδας.
Το Πολυτεχνείο ήταν πολυφωνικό, δεν είναι άσυλο μιας ιδέας ενός κόμματος ή μιας παράταξης, είναι άσυλο όλων των Ελλήνων, όλων των κομμάτων και παρατάξεων και όλων των ιδεών.
Το πνεύμα της επετείου, δεν αποδίδεται όταν καίγεται από τις μολότοφ η Αθήνα, όταν καταστρέφονται τα Πανεπιστήμια ,ή όταν εμποδίζονται οι εκπρόσωποι του Ελληνικού Κοινοβουλίου να καταθέσουν ένα στεφάνι στο χώρο του Πολυτεχνείου, όπως έγινε σήμερα.
Ποιοι είναι αυτοί που εμποδίζουν τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου να καταθέσουν ένα στεφάνι? Από πού πηγάζει αυτή η εξουσία τους ?
Ποιος τους έχρισε φρουρούς της εκδήλωσης του Πολυτεχνείου και με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση?
Δεν αποδίδεται στην εορτή του Πολυτεχνείου , τιμή, μνήμη και βαθιά ευγνωμοσύνη σε όλους εκείνους τους απλούς φοιτητές και πολίτες που πάλεψαν για κοινά ιδεώδη, αρχές και αξίες, όταν μονοπωλείται μία άποψη αμφισβήτησης, από ομάδες οι οποίες αυτό κηρύσσονται προστάτες και ιδιοκτήτες της εορτής του Πολυτεχνείου.
Το Πολυτεχνείο, ήταν η ενότητα όλου του Ελληνικού λαού, αυτή ήταν η δύναμή του. Όλοι η Ελλάδα μαζί με του φοιτητές . Κανένα κόμμα και καμία πολιτική ομάδα δεν οργάνωσε την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Όλα ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν από τους φοιτητές (με αυτό οργάνωση και χωρίς ξένη βοήθεια απέξω).
Ένα Πολυτεχνείο το οποίο , κάποιοι το καπηλεύονται, βάζουν βόμβες, αποκλείουν τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να καταθέσουν στεφάνι, η συγκρούονται και δέρνονται με την Αστυνομία , δεν έχει καμία σχέση με το ιστορικό Πολυτεχνείο.
Το Πολυτεχνείο είναι μία επέτειος που επιβάλλει πέρα από τις τιμές στους αγωνιστές της εξέγερσης, να θυμόμαστε πως η Δημοκρατία δεν ήταν και δεν είναι ποτέ δεδομένη.
Επίκαιρη όσο ποτέ είναι πάντα και ειδικά σήμερα ,τα μηνύματα του Πολυτεχνείου, στην εποχή της αύξησης των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, της αποδυνάμωσης της δημοκρατίας και των θεσμών, της έκρηξης ακραίων φαινομένων φασισμού και ρατσισμού που απειλούν τις δημοκρατικές ελευθερίες, των εποχών των μνημονίων , της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής. Συνεχίζουν να καθοδηγούν τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τους στόχους και τα οράματα ολόκληρου του Ελληνικού λαού για περισσότερη δημοκρατία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο για όλους.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
