Συζήτηση με θέμα «Η κρίση στο χώρο του βιβλίου και η αυτοδιαχείριση σαν κοινωνική ανάγκη» διοργανώνεται την Πέμπτη 20 Μαρτίου, στις 8.30 μμ στο στέκι «para tod@s» Φαρμακίδου 4, στη Λάρισα.
Στην εκδήλωση θα γίνει παρουσίαση της νέας προσπάθειας στο χώρο του βιβλίου και των κοινωνικών επιχειρήσεων «ακυβέρνητες πολιτείες».
Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές: θα επιχειρηθεί ένα ταξίδι προς (με) τις “ακυβέρνητες πολιτείες” γιατί…
…το βιβλίο, γενικά και αόριστα, είθισται να παρουσιάζεται σαν κάτι ξεχωριστό ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα εμπορεύματα: επενδύεται συλλήβδην με την αύρα του υψηλού πνευματικού προϊόντος, ανεξάρτητα από το είδος του, πατώντας και στην ιδιαίτερη σχέση καθενός μας με τα (πολύ ιδιαίτερα, ωστόσο) βιβλία μας.
Αντίστοιχα, ο “χώρος του βιβλίου” παρουσιάζεται σαν ένα ομογενοποιημένο σύνολο ατόμων που εργάζονται “όλοι μαζί” για το καλό “του βιβλίου” και “των αναγνωστών” – με τον ίδιο τρόπο πάντα: γενικά και αόριστα.
…όμως πίσω από κάθε βιβλίο, όπως και πίσω από κάθε άλλο εμπόρευμα, υπάρχει μια πολυσύνθετη αλυσίδα παραγωγής όπου πλήθος εργαζομένων διαφόρων ειδικοτήτων δουλεύει, με γνώση και μεράκι μεν, πρωτίστως όμως για να ζήσει.
Ο “χώρος του βιβλίου”, πριν από οτιδήποτε άλλο, είναι ένας ιεραρχικά δομημένος κλάδος παραγωγής, όπου στόχος είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους για κάθε εργοδότη ξεχωριστά. Συχνά μάλιστα, και ολοένα συχνότερα όσο προχωράει η κρίση/αναδιάρθρωση της “αγοράς του βιβλίου”, το βιβλίο δεν είναι παρά μόνο η αφορμή για την ύπαρξη αυτού του κλάδου παραγωγής, όπου συγκρούονται αντίθετα ταξικά συμφέροντα:τα συμφέροντα των εργαζομένων για καλύτερους όρους εργασίας και ζωής και τα συμφέροντα των εκδοτών και των βιβλιοπωλών για περιφρούρηση και, ει δυνατόν, συνεχή αύξηση των κερδών τους…
…Οι “Ακυβέρνητες Πολιτείες” είναι μια νέα προσπάθεια στον χώρο του βιβλίου, των εντύπων και των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Είναι μια προσπάθεια βγαλμένη από την αναγκαιότητα. Την αναγκαιότητα να περπατήσει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης το βιβλίο που δεν ενημερώνει απλά αλλά κεντρίζει, που δεν διηγιέται μοναχά αλλά παραδειγματίζει, που δεν υποτάσσεται στην ελαφρότητα της βάρβαρης εποχής μας αλλά επιμένει να βρίσκεται “εκτός των τειχών” των αλυσίδων παραγωγής υπηκόων. Έτσι, λοιπόν, οι Ακυβέρνητες Πολιτείες βασίζονται στα βιβλία και στους δημιουργούς που αγωνίζονται ενάντια στο ρεύμα, στέκονται δίπλα τους και δίνουν τον δικό τους αγώνα, για να πάψει κάποια στιγμή το βιβλίο να είναι εμπόρευμα και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό εργαλεία της μηχανής εμπορευματοποίήσης της γνώσης…
