ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Στην αποτυχημένη συνταγή που οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού,
διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και την ελληνική οικονομία, επιμένουν οι τεχνοκράτες της τρόικας αδιαφορώντας για τα δεινά που φέρνουν στην Ελλάδα με τις επιλογές και τις εντολές τους. Δυστυχώς οι κύριοι της τρόικας δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι το «στέγνωμα» των ελλήνων εργαζόμενων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, η καταβαράθρωση της αξιοπρέπειας των συνταξιούχων, η δημιουργία νέων στρατιών ανέργων,… τα λουκέτα στην αγορά και η διάλυση της υπαίθρου, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων από την πλευρά των φορολογούμενων και κατ’ επέκταση στη μείωση των εσόδων του κράτους, επιμένουν και σε νέα φοροεισπρακτικά μέτρα τα οποία δυστυχώς για όλους εμάς η ελληνική κυβέρνηση σε πραγματική αδυναμία αντίδρασης πλέον, μετά τις αρχικές συμφωνίες, αναντίρρητα εφαρμόζει.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα δεινά που έχουν ορίζοντα το 2014 και πιθανότατα και αργότερα, «στου κασίδη το κεφάλι» παίζονται και άλλα παιχνίδια που έχουν να κάνουν με τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος και του ευρώ, με πειράματα τύπου «κουρέματος» του χρέους, ακόμη και σε ποσοστό που εκ πρώτης όψεως φαντάζει ικανοποιητικό για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά με μια ψύχραιμη ματιά είναι κάτι παραπάνω από τρομακτικό, αφού η χώρα θα πρέπει να ξεχάσει την έξοδό της στις αγορές, θα πρέπει να μάθει να ζει με βάσει τα όσα σήμερα παράγει στηριζόμενη σε ένα απαρχαιωμένο καπιταλιστικό σύστημα διάρθρωσης της παραγωγικής διαδικασίας που κάθε άλλο παρά βασίζεται στον εθνικό πλούτο και στα ελληνικά εργατικά χέρια.
Είναι λοιπόν πλέον κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι εταίροι μας στην Ε.Ε. και κυρίως οι κ.κ. Μέρκελ και Σαρκοζί, μαζί με τους τραπεζίτες των χωρών τους και της ΕΚΤ, πέρα από το κούρεμα του ελληνικού χρέους ετοιμάζουν και ένα γενναίο κούρεμα της ζωής του κάθε έλληνα και της κάθε ελληνίδας.
Αλλωστε δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που κάποιος από τους φωστήρες της τρόικας ζήτησε να μάθουν να ζουν οι έλληνες με μισθούς Βουλγαρίας, αγνοώντας ή σκοπίμως παραβλέποντας ότι το κόστος ζωής στη γείτονα είναι σαφώς πιο χαμηλό από το κόστος ζωής που διαμορφώνουν οι πολυεθνικές και τα ολιγοπώλια στην πατρίδα μας.
Οι ευρωπαίοι με τη δήθεν θυσία τους να μας μειώσουν το χρέος γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλουν να πετύχουν. Θέλουν, ενόψει του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου που θα έλθει με το κούρεμα και ενόψει των επενδύσεων που θα γίνουν από τις ξένες πολυεθνικές, να εξασφαλίσουν φθηνά εργατικά χέρια, εραζόμενους απογυμνωμένους από δικαιώματα και κατακτήσεις και έτοιμους να πέσουν στη φωτιά του κάθε εργοδότη για ένα κομμάτι ψωμί.
Η τραγωδία είναι ότι στη χώρα μας κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν δείχνει να το έχει συνειδητοποιήσει αυτό. Η κυβέρνηση δηλώνει αδυναμία διαπραγμάτευσης λόγω του ότι περιμένει τη δόση της για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και η αξιωματική αντιπολίτευση επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου επαναστατική γυμναστική, υποσχόμενη επαναδιαπραγμάτευση, επανεκκίνηση και κάθε τι που περιλαμβάνει το συνθετικό «επαν» ακόμη και επανάσταση μέσω κάποιων εξαγριωμένων και ανεξέλεγκτων συνδικαλιστών της. Φυσικά για το γεγονός ότι οι κ.κ. Μέρκελ και Σαρκοζί βρίσκονται το ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα με τον κ. Σαμαρά το αποκρύπτουν επιμελώς στη ΝΔ, αφού σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι και αυτοί θα μπουν στο ίδιο κοστούμι., που έραψαν εδώ και χρόνια Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ για τη χώρα μας και το οποίο πλέον έχει μετατραπεί σε στενό κορσέ, που μόνο αν σπάσει θα μας απαλλάξει και γι’ αυτό η απόφαση να πάρει ο λαός την τύχη στα χέρια του είναι μονόδρομος. Η συσπείρωση γύρω από υγιώς σκεπτόμενες πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να εκφράσουν μια άλλη πολιτική μακριά από νεοφιλελεύθερες επιλογές και λαϊκίστικες κορώνες, που θα μπορούν να εγγυηθούν ένα άλλο μοντέλο αναπτυξιακής πορείας στο οποίο η εγχώρια παραγωγή θα παίζει κυρίαρχο ρόλο, η παραγωγή προϊόντων που θα αναδεικνύουν την ταυτότητα της χώρας και θα απαντούν στις απαιτήσεις των καιρών, η αξιοποίηση από το κράτος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, της ενέργειας και των πλεονεκτημάτων που γεννά η γεωγραφική θέση της χώρας και το τραπεζικό σύστημα θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού και της χώρας θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του. Σε ένα τέτοιο μοντέλο ανάπτυξης έχει αξία το κούρεμα του χρέους που θα οδηγήσει σε ένα πιο ισχυρό κοινωνικό κράτος, σε ένα καλύτερο εθνικό δημόσιο σύστημα υγείας και σε μια παιδεία πραγματικά δημόσια και σύγχρονη αφού οι πόροι από τα τοκοχρεολύσια που θα γλυτώσει η χώρα με τη μείωση του χρέους θα μπορούν στραφούν σε αυτούς τους τομείς.
