ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Κοντελές, Τακτικό αιρετό μέλος ΠΥΣΔΕ Λάρισας, εκλεγμένος με το Μέτωπο Ανατροπής
Το τελευταίο διάστημα γίνεται συζήτηση για τις περιοχές μετάθεσης και τις ομάδες σχολείων. Ζητήματα πολύ σοβαρά που πρέπει να απασχολήσουν ολόκληρο τον κλάδο και όχι μια μερίδα συνδικαλιστών ή υπηρεσιακών παραγόντων. Όμως η μέχρι τώρα συζήτηση δεν αγγίζει την αντιεκπαιδευτική νομοθεσία τουλάχιστον των τελευταίων μνημονιακών χρόνων.
Κουβέντα δεν γίνεται για τον αντιδραστικότατο νόμο 3848 ο οποίος τώρα αναβαθμίζεται , για την αύξηση του ωραρίου και την υποχρεωτική μετακίνηση στα ΔΙΕΚ και όπου αλλού.
Υπάρχουν ενστάσεις από παράταξη (ΣΥΝΕΚ) για την επαναφορά των περιοχών μετάθεσης με το επιχείρημα ότι αυτή θα αδικήσει μερίδα συναδέλφων που τοποθετηθήκαν, αλλά και συνεχίζουν να τοποθετούνται, στα οργανικά κενά της μίας περιοχής μετάθεσης. Αντί όμως να βρούμε τρόπους να αρθούν οι αδικίες που δημιουργήθηκαν, αφήνουμε την διοίκηση να συνεχίζει να μας στέλνει από τα Φάρσαλα στην Βερδικούσια και όχι μόνο. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μια περιοχή επιβλήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση στα πλαίσια του μνημονίου, αλλά προφανώς βολεύει και την τωρινή. Βλέπετε τα μνημόνια ενώνουν κυβερνήσεις αλλά φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους. Αντίθετα στην πρόταση της διεύθυνσης για επανακαθορισμό των ομάδων σχολείων, η ίδια παράταξη αμέσως συμφώνησε, χωρίς να ζητήσει εξηγήσεις για τους λόγους που οδηγούν στον επανακαθορισμό των ομάδων, αν υπάρχουν αδικίες από αυτή την αλλαγή, πως θα διορθωθούν και για ποιες διαδικασίες θα χρησιμοποιηθούν οι ομάδες.
Συναδέλφισσες/συνάδελφοι
Οι περιοχές μετάθεσης όπως και οι ομάδες σχολείων, αποκτούν πραγματικό νόημα για τους εκπαιδευτικούς όταν δρουν απαγορευτικά προς την διοίκηση στο να τους στείλει εκτός περιοχής, ή εκτός ομάδας, χωρίς οι ίδιοι να το επιθυμούν. Σήμερα όμως οι περιοχές και ομάδες σχολείων έχουν γίνει λάστιχο για την διοίκηση, αφού η ομάδα σχολείων μπορεί να κατοχυρώνει τον συνάδελφο από τους συναδέλφους εκτός ομάδας όχι όμως και απέναντι στην διοίκηση που μπορεί να τον στείλει με το νομικό πλαίσιο που ισχύει σε όλο τον νομό για να συμπληρώσει το ωράριό του.
Ο λόγος που ζητάμε να γίνει ξεκάθαρο σε ποιες διαδικασίες θα χρησιμοποιηθούν οι ομάδες έχει να κάνει με το ενιαίο της διαδικασίας τοποθετήσεων που θα ακολουθήσει το ΠΥΣΔΕ στην νέα σχολική χρονιά. Γιατί την χρονιά που διανύουμε το ενιαίο παραβιάστηκε κατάφωρα. Συγκεκριμένα οι τοποθετήσεις από την αρχή της σχολικής χρονιάς έγιναν με βάση τις ομάδες σχολειών και τις όμορες όπως ομόφωνα είχε συμφωνηθεί από το ΠΥΣΔΕ. Δυστυχώς προς το τέλος της διαδικασίας τοποθετήσεων η πλειοψηφία του ΠΥΣΔΕ( 4-1) έκανε δεκτή ένσταση συναδέλφου με την οποία ανέτρεπε την μέχρι τότε ακολουθούμενη διαδικασία!!! Στην παραπάνω απόφαση μειοψήφησα καταθέτοντας την παρακάτω δήλωση όπως αυτή είναι αποτυπωμένη στην πράξη 73/9-10-2015 «….γίνεται προσβολή της διαδικασίας που το ΠΥΣΔΕ αποφάσισε να ακολουθήσει για τις τοποθετήσεις στα λειτουργικά κενά την σχ. χρονιά 2015-2016. Κατά έναν περίεργο τρόπο-γιατί έχει απορρίψει σχετικές ενστάσεις- ικανοποιεί το αίτημα του συναδέλφου, ακυρώνοντας έτσι την διαδικασία που για έναν και πλέον μήνα ακολουθούσε. Εδώ δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Είτε κατάλαβε ότι ακολουθούσε λάθος διαδικασία, οπότε και πρέπει να επαναληφθεί η διαδικασία τοποθετήσεων από την αρχή –βάση ο δήμος και όχι η ομάδα και όμορη ομάδα σχολείων- είτε εφαρμόζει την διαδικασία με δυο μέτρα και δύο σταθμά»
Διαβάστε και την ‘’κρυστάλλινη’’ θέση-απάντηση του αιρετού της ΔΑΚΕ σε ένσταση εκπαιδευτικού που θίχτηκε από την συγκεκριμένη απόφαση του ΠΥΣΔΕ: πράξη 84-28/10/2015 όπου αναφέρει επί λέξη: «….Μέχρι σήμερα μόνο μια ένσταση έχει κατατεθεί γι’ αυτό, άρα το σύνολο των εκπαιδευτικών το αποδέχτηκε »!!!!!! Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει: Είχα ψηφίσει για τις τοποθετήσεις- σε γνώση μου φυσικά- μια λάθος διαδικασία , αλλά αφού δεν το πήρατε είδηση να κάνετε ένσταση σημαίνει ότι το αποδεχτήκατε!!!!!! Αυτό γινόταν τα προηγούμενα χρόνια με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ΔΑΚΕ με ΠΑΣΚ στο ΠΥΣΔΕ. Δεν μας κάνει εντύπωση γιατί τους ξέραμε τους καταγγέλλαμε και τώρα τους ξεσκεπάζουμε.
Συναδέλφισσες/συνάδελφοι
Αν δεν ξεκαθαριστεί πριν προχωρήσουμε στον επανακαθορισμό των ομάδων, για ποιες διαδικασίες θα χρησιμοποιηθούν, τότε τα περί διαφάνειας είναι στάχτη στα μάτια μας.
Πρέπει ο κλάδος να ξέρει αν οι ομάδες σχολείων και οι όμορες θα χρησιμοποιηθούν ή όχι και για την συμπλήρωση ωραρίου; Φυσικά και πρέπει. Γιατί όμως οι παρατάξεις δεν το θεωρούν ως προαπαιτούμενο για να ξεκινήσει η διαδικασία; Πως προβαίνουν στις προτάσεις για τις ομάδες σχολείων χωρίς να έχουν αυτό το δεδομένο; Αν για τον Σεπτέμβρη αποφασιστεί οι τοποθετήσεις να γίνουν με βάση τον Δήμο και όχι την ομάδα και την όμορη τότε τι γίνεται; Αν πάλι οι ομάδες αφορούν μόνο την άρση υπεραριθμιών – αυτό υποστηρίζει η ΔΑΚΕ και τα ΣΥΝΕΚ στο τελευταίο ΔΣ- και με δεδομένο ότι οι υπεραριθμίες σε λίγες μέρες θα κριθούν με τις υπάρχουσες ομάδες, γιατί αυτή η βιασύνη; Αλήθεια μπορεί σοβαρά κάποιος να μας περιγράψει την γεωγραφία και το δυναμικό των σχολείων σε δύο χρόνια μετά την επιχειρούμενη αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του υπουργείου παιδείας, με 4χρονα γυμνάσια και 2χρονα λύκεια;
Άγνοια; Απειρία; ή Σκοπιμότητα;
Συναδέλφισσες/συνάδελφοι
Με τις τελευταίες ρυθμίσεις για την τεχνική εκπαίδευση και την μείωση των ωρών ειδικότητας στα ΕΠΑΛ, την κατάργηση του υπεύθυνου εκπαιδευτικού για τα εργαστήρια Φ.Ε. και πληροφορικής, την μείωση του εβδομαδιαίου ωρολόγιου προγράμματος του γυμνασίου κατά τρεις ώρες, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος τις τεράστιες αρνητικές ανακατατάξεις (μείωση σχολικών μονάδων, μείωση οργανικών , έκρηξη αριθμού υπεραρίθμων κλπ) που έχουμε μπροστά μας. Αλλαγές που στόχο έχουν την «εξοικονόμηση» θέσεων εργασίας, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις συνέπειες των αντιεκπαιδευτικών μνημονιακών μέτρων.
Έχοντας μπροστά μας όλα αυτά και με επίγνωση της ευθύνης μας ως εκλεγμένοι συνδικαλιστές του κλάδου και όχι ως κομματικές μαριονέτες σας καλούμε στην οικοδόμηση ενός πλατιού μετώπου που θα διεκδικήσει:
Οργανικές τοποθετήσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς στη δημόσια εκπαίδευση. Καμιά υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού. Όχι στους εκπαιδευτικούς λάστιχο. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία. Καμιά συγχώνευση σχολικής μονάδας στο βωμό του χρέους και της «σωτηρίας» μας. Ενωμένοι, μαζικά, και αποφασιστικά να αγωνιστούμε για μόνιμους διορισμούς, προσλήψεις αναπληρωτών για να μην χαθεί ούτε μια ώρα. Για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μια αξιοπρεπή, αξιοβίωτη ζωή.
