Γράφει ο Θωμάς Παπαλιάγκας
Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά δύο μέτρα και δύο σταθμά από τον Άρειο Πάγο. Και στην ουσία αλλά και στη διαδικασία. Όλα υπέρ των funds και κατά των δανειοληπτών.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έλυσε το πρώτο κρίσιμο θέμα, εκδίδοντας απόφαση σε χρόνο ρεκόρ: μόλις 15 μέρες χρειάστηκαν για να ανατρέψει την νομολογία που είχε δημιουργηθεί υπέρ των δανειοληπτών και κατά των funds ως προς τη νομιμοποίησή τους. Σε μια δίκη που προσδιορίστηκε σε ελάχιστες εβδομάδες. Σώθηκαν λοιπόν οι μεταβιβάσεις στα funds, σώθηκαν οι πλειστηριασμοί που είχαν ήδη επισπευσθεί, σώθηκαν οι “επενδύσεις” των κορακιών που θέλουν να βγάλουν γρήγορα τεράστια ποσά σε βάρος των τραπεζών, των Ελλήνων φορολογουμένων και, βεβαίως, σε βάρος των δανειοληπτών και των ακινήτων τους. Των κορακιών που λέγονται – σε πιο καθώς πρέπει ορολογία – “distress funds” και αγοράζουν τη δυστυχία των ανθρώπων.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχε προ καιρού λύσει και το θέμα των δανείων σε ελβετικό φράγκο – μαντέψτε! – υπέρ των τραπεζών (ΠληρΟλΑΠ 4/2019), με μειοψηφία όμως και στους δύο λόγους αναίρεσης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να κληθούν να πληρώσουν περίπου 200.000 δανειολήπτες σχεδόν 70% περισσότερα χρήματα από όσα είχαν δανειστεί (μαζί και με τους τόκους)! Και αυτό απλώς γιατί το ελβετικό φράγκο ανέβηκε σε σχέση με το ευρώ από 1/1,67 (ισοτιμία του δανείου) μέχρι και σε 1/0,93. Αυτό άραγε πώς μπορούσαν να το ξέρουν οι δανειολήπτες όταν οι τράπεζες τούς πλάσαραν τα δάνεια αυτά ως σίγουρα;
Μετά από κάποιες κρίσιμες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο και τη συμμόρφωση πολλών Κρατών Μελών, των οποίων οι τράπεζες αποζημιώνουν τους δανειολήπτες, χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες άσκησαν ήδη αιτήσεις αναίρεσης στον Άρειο Πάγο για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο.
Την Παρασκευή 1/12/2023 είχε οριστεί να συζητηθεί στον Άρειο Πάγο η αίτηση αναίρεσης επί της συλλογικής αγωγής (ν. 2251/1994) των καταναλωτικών ενώσεων κατά της Εθνικής Τράπεζας για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Αντίστοιχα, στις 12/01/2024 ήταν η δικάσιμος για την αναίρεση πάνω στη συλλογική αγωγή κατά της Alpha Bank.
Λόγω της αποχής των δικηγόρων, η συζήτηση της αναίρεσης για την Εθνική Τράπεζα αναβλήθηκε για τις 05/12/2025 (!), παρά τη ρητή πρόβλεψη του νόμου ότι η δικάσιμος θα έπρεπε να προσδιοριστεί υποχρεωτικά σε προθεσμία 90 ημερών και παρά τις διαμαρτυρίες των πληρεξούσιων δικηγόρων των καταναλωτών.
Στην περίπτωση της συλλογικής αγωγής κατά της Alpha Bank, οι δικηγόροι της τράπεζας ζήτησαν να αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης και η νέα δικάσιμος να είναι η ίδια με της υπόθεσης κατά της Εθνικής Τράπεζας, δηλαδή να δικαστεί και αυτή η υπόθεση στις 05/12/2025!
Ό,τι είναι κρίσιμο για τα funds αποφασίζεται σε 15 μέρες. Ό,τι είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για 200.000 και πλέον δανειολήπτες αναβάλλεται η δίκη του για δύο χρόνια. Φανταστείτε πότε θα έχουμε απόφαση… Και ταυτόχρονα οι πλειστηριασμοί συνεχίζονται.
Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε ότι ο στενός εναγκαλισμός της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση φέρνει αποτελέσματα επικίνδυνα για το πολίτευμα και για τους πολίτες. Είναι αυτονόητο ότι αυτοδιοίκηση της δικαιοσύνης πρέπει να προστατευτεί με την κατάργηση του προνομίου της κυβέρνησης να επιλέγει την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων. Οι δικαστές και οι ηγεσίες των δικαστηρίων πρέπει να αξιολογούνται και να εκλέγονται από ένα ειδικό εκλεκτορικό σώμα, στο οποίο θα συμμετέχουν με συγκεκριμένες ποσοστώσεις δικαστές, δικηγόροι και καθηγητές των νομικών σχολών.
Και όλα αυτά γίνονται ενώ η κυβέρνηση κοιμίζει την κοινή γνώμη με νομοθετήματα σε ήδη λυμένα στην πράξη θέματα, όπως ο γάμος των ομοφυλοφίλων. Την ίδια ώρα η παραγωγή στη χώρα είναι εξαιρετικά προβληματική, οι πλημμυρόπληκτες περιοχές ούτε προστατεύονται (ούτε καν από τις πλειστηριασμούς) ούτε ενισχύονται και τα τεράστια κέρδη των τραπεζών από αγορές που άνοιξε για αυτές η κυβέρνηση, όπως η προμήθεια στις υποχρεωτικές ηλεκτρονικές συναλλαγές, στερούν από την πραγματική οικονομία πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Και σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση δυστυχώς η δικαιοσύνη είναι μέρος του προβλήματος.
