Αρθρο του Θωμά Ψύρρα βουλευτή της ΔΗΜΑΡ για τη στάση του στην ψηφοφορία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας
Τον τελευταίο καιρό άρχισαν να δημοσιεύονται ονόματα ως προτάσεις υποψηφιότητας για τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας.
Η ονοματολογία έχει στόχο:
α) να θέσει ονόματα στο τραπέζι για να μετρήσει αντιδράσεις στήριξης ή μη προς αυτά
β) να αρχίσει η συζήτηση για το χρόνο των πρόωρων εκλογών για τον οποίο ενδιαφέρονται κυρίως η ΝΔ και ο Σύριζα, ο καθείς για τους δικούς του λόγους.
γ) να ενταθεί η πόλωση που επιδιώκουν συνειδητά τα δύο μεγάλα κόμματα.
Σ’ αυτή τη δίνη της ονοματολογίας δεν ήταν δυνατόν να μην εμπλακεί ο κάθε βουλευτής όσο κι αν προσπαθήσει να το αποφύγει. Οι ερωτώντες είναι πιεστικοί: Ναι ή Όχι; Και θέλουν καθαρή απάντηση. Και καθώς το ερώτημα και η απάντηση αρδεύονται από την πολωτική πραγματικότητα, το ερώτημα ήδη έχει μετατραπεί σε έναν ιδιότυπο εκβιασμό που τον διακονούν και διακινούν με εμμονή τόσο η ΝΔ όσο και ο Σύριζα…
Κάποιοι βουλευτές λένε: “θα ψηφίσω ‘Ναι’ γιατί αλλιώς η ΝΔ θα με κατηγορήσει ότι θέλω να πάρω θέση όταν ο Σύριζα έρθει στην εξουσία” ή “θα ψηφίσω ‘Όχι’ γιατί ο Σύριζα θα με κατηγορήσει ότι χρηματίστηκα”. Αν η συνείδηση του καθενός βουλευτή κινηθεί με βάση αυτούς τους εκβιασμούς, αλίμονο για το πολιτικό μας σύστημα! Μοιάζει σαν να μην έχει κατανοήσει τίποτε και προχωρεί, όπως παλιά, στα ίδια μικροπολιτικά παιχνίδια που τόσο ταλαιπώρησαν τον τόπο.
Ωστόσο μέχρι να φτάσουμε στη θεσμισμένη ώρα της εκλογής πρέπει να γίνουν πολλά ώστε να διευκολυνθεί η συνείδηση του καθενός βουλευτή να επιλέξει ή όχι ένα συγκεκριμένο προτεινόμενο πρόσωπο:
α) να ανοίξει η συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος και να διευκρινισθούν ποια ακριβώς σημεία θα περιλάβει ώστε ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας να γνωρίζει ποιον ακριβώς ρόλο θα αναλάβει (εκτός κι αν για λόγους προσωπικής επιλογής αρκείται στο διακοσμητικό ρόλο, γεγονός που πρέπει να συνεκτιμηθεί στη διαδικασία της εκλογής).
β) να ανακοινωθούν οι πολιτικές αλλαγές που σχετίζονται με τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος (π.χ. στον εκλογικό νόμο – μπόνους των 50 εδρών, νόμος περί ευθύνης υπουργών, αριθμός βουλευτών, ουσιαστικοποίηση του πόθεν έσχες κλπ) οι οποίες επί της ουσίας θα λειτουργήσουν ως μεταρρυθμιστικά συστατικά στοιχεία της νέας προεδρικής περιόδου.
γ) να επιδιωχθεί η ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο μέγιστο ζήτημα των επόμενων μηνών, τη διαπραγμάτευση του χρέους. Και ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας ως τελευταία υπηρεσία προς τη χώρα, πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία ώστε οι αρχηγοί των κομμάτων να συζητήσουν ανοικτά και σε κοινή σύσκεψη την ελληνική πρόταση για την αναδιάρθρωση του χρέους.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν η απάντηση με ένα ‘Ναι’ ή ένα ‘Όχι’ δεν έχει κανένα νόημα. Και δεν πρέπει να τεθεί εκβιαστικά. Ξεκομμένο από το συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο αλλαγών ένα ‘Ναι’ ή ένα ‘Όχι’ αποτελεί ένα από τα πολλά επιπόλαια φληναφήματα που ακούγονται για να τραβούν κάποιοι την προσοχή στο πρόσωπό τους.
Επειδή λοιπόν:
α) η εκλογή του προέδρου δεν πρέπει να υποβιβάζεται σε παραπολιτικό συμβάν,
β) η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να αντιμετωπιστεί ως συστατικό στοιχείο αλλαγής επί τα βελτίω του πολιτικού μας συστήματος, αυτό που τελικά θα κρίνει, που πρέπει να κρίνει, την επιλογή για το “Ναι’ ή το ‘Όχι’ θα είναι οι μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις που θα δεχτεί να αναλάβει το προτεινόμενο πρόσωπο έναντι του πολιτικού συστήματος (και το αντίστροφο: τις μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις που θα αναλάβει το πολιτικό σύστημα έναντι του προτεινόμενου προσώπου).
Και ως τέτοιες θα μπορούσε κάποιος ενδεικτικά να αναφέρει μια σειρά συνταγματικές μεταρρυθμίσεις όπως για παράδειγμα τον εκλογικό νόμο, τη σταθερότητα της φορολογικής νομοθεσίας, την κατάργηση των περιβόητων άρθρων 86 και 62 για τη δίωξη των υπουργών και τη βουλευτική ασυλία, τη μεταβίβαση της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής στη Δικαιοσύνη, τις φορολογικές αρμοδιότητες στην Αυτοδιοίκηση κλπ
Οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις, εφόσον προκύψουν μέσα από τις κατά το δυνατόν συναινετικές διεργασίες, τις οποίες άλλωστε προκρίνει ο συνταγματικός νομοθέτης εφόσον απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, θα αποδείξουν την ωριμότητα του πολιτικού συστήματος και θα αποτελέσουν εγγύηση για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Με βάση λοιπόν αυτό το πλαίσιο κάποιος μπορεί να ψηφίσει “Ναι” ή “Όχι” με απόλυτα καθαρή συνείδηση μακρυά από εκβιασμούς και ψεύτικα διλήμματα.
